ای دانشجوهای کامپیوتری که پروژههای ساختمان داده و طراحی الگوریتمتون رو ماستمال میکنید میره....
.
.
.
.
چی بگم دیگه...
این جوری رستگار نمیشیدا! گفته باشم!
ای دانشجوهای کامپیوتری که پروژههای ساختمان داده و طراحی الگوریتمتون رو ماستمال میکنید میره....
.
.
.
.
چی بگم دیگه...
این جوری رستگار نمیشیدا! گفته باشم!
[Forwarded from کاف]
جالبه عکس غذای دانشگاه های ایران رو با عکس غذای دانشگاه های اروپایی مقایسه میکنیم اما هیچوقت خودمون رو با دانشجوهای اروپایی قیاس نمیکنیم
اگر درسهای دانشگاه رو رفع تکلیفی نخونیم خیلی برنامهها رو میتونیم خودمون بنویسیم که شاید باورتون هم نشه
برای نوشتن برنامههای خوب ۲ تا موضوع لازمه
یکی سواد تئوریک و الگوریتمها و منطق برنامه (که آقایون ازش در میرن، چون در نگاه اول پولی توش نیست!)
یکی مهارت برنامهنویسی و حرفهای بودن تو زبانی که باهاش برنامه رو مینویسین و کتابخانههای مربوط به برنامه (که خانمها ازش فرار میکنن چون ازش میترسن)
ولی اگر کسی تو این دو مورد رو خودش کار کنه میتونه نرمافزارهایی رو طراحی و پیادهسازی کنه که مشابهشون رو شرکتها معروف دنیا الان دارن توسعه میدن. مثلا همین فیسبوک و خیلی سرویسهای اینترنتی دیگه از پروژههای دانشجویی شروع شدن. اما ما همیشه یا ناامید هستیم یا میترسیم و به خودمون اعتماد به نفس نداریم و متاسفانه خیلی از اوقات دنبال پول نقد هر چند کم میگردیم تا علم و سواد و تجربهای که بتونه ما رو ارزشمند کنه.
حیف...
دوستان لطفا کمکاری نکنید!
نود و چهاریهای عزیز
بچههای نود و پنج رو شما باید راه بندازین و فعال کنینا!
اگه میخواین وضعیت دانشگاه...
حالا دانشگاه نه
گروه مهندسی کامپیوتر بگم...
اگه میخواین اوضاع گروه مهندسی کامپیوتر خوب بشه و بهش اهمیت داده بشه باید به دانشگاه نشون بدین که براتون اهمیت داره، نیومدین فقط یه مدرکی بگیرین و خلاص. این وقتی تحقق میتونه پیدا کنه که درسها خوب خونده بشن. ولی درسها وقتی خوب و باانگیزه خونده میشن که بچهها بفهمن چرا باید بخوننشون! و این وقتی اتفاق میفته که شما ایده تو فکرت باشه و در راه تلاش برای پیادهسازی اون ایده به صورت یک برنامه مجبور شی یه سری چیزا یاد بگیری که اتفاقا تو درسا هم باید بخونی! من خودم هر چیزی از رشتهام که تا حالا یاد گرفتم و بهم مزه داده همین جوری بوده. یه چیزی رو میخواستم درست کنم و توش سوالاتی برام پیش اومده. مثلا فک کنین همیشه دلتون میخواسته یه زبان برنامهنویسی طراحی کنین. اون موقع یه سری از درسا که خیلی وقتا فقط یه مشت درس حفظی به درد نخوره که باید صرفا پاس بشه براتون جالب میشه و جواب سوالاتتون رو میده!
تازه اون موقع است که بچهها به فعالیت و پروژه انجام دادن میفتن و این مکمل درسها میشه و اون موقع چیزی به اسم پژوهش و انجمن علمی معنا پیدا میکنه! و اون موقع دانشگاه مجبوره اهمیت بده به گروه مهندسی کامپیوتر
وقتی یه چیزی برند یه دانشکده میشه، کیفیتش مجبور میشه بره بالا. مثلا مسابقات روباتیک برند دانشگاه آزاد قزوینه.
و بر عکس (همون طور که اتفاق افتاده الان) بچهها متاسفانه همیشه ثابت کردن که براشون اهمیت زیادی نداره و اگه دانشگاه سیستمش اشکالی داره بچهها اون قدرا هم ازش ناراضی نیستن. بهشون اجازه میده غر بزنن و کمتر تلاش کنن. (اینرسی!)
و نتیجتا دانشگاه ما رفته رفته تبدیل به جایی شده که چون تو هیچ چیزی سرآمد نیست پس دلیلی برای سرمایهگذاری کردن روش وجود نداره و سازمان مرکزی دانشگاه آزاد خیلی به کیفیتش کاری نداره.
روی هم رفته میخوام بگم که آره دانشگاه آزاد خیلی اشکالات داشته و داره ولی این که هنوز ادامه داره و حتی تو بعضی چیزی بدتر شده دلیلش اینه که خود دانشجوهاش هم نخواستن درست بشه یا اگر خواستن هیچوقت متحد نشدن!
راه حل این مسئله کمک سال بالایی به سالپایینی از همون ابتدای ورود سالپایینیهاست. یعنی ۹۲ به ۹۳،۹۳ به ۹۴ و ۹۴ به ۹۵ و هر کس چیزی رو نمیدونست از سالبالایی خودش بپرسه
برنامهنویسی خوندنی نیست دوستان!
باید برنامه بنویسین.
مثل جوشکاری!
شما پونصد تا کتاب راجع به جوش کاری بخون
میتونی یه خالجوش خوب بزنی؟؟
دوستان خوبم یادشون نره تفاوت دانشجو با دانشآموز رو.
دانشجو منتظر استاد نمیشینه.
استاد نیاد،درس نده، هر چیز که پیش بیاد
خودش میره راهش رو هر طور که شده پیدا میکنه و بعدا هم بهونه نمیاره که استاد نگفت و درس نداد و نخوندیم و وقت نشد...
همچنین یادتون نره عزیزان!
شما تو مدرسه یه کتاب رو طی یک سال تحصیلی میخوندین و امتحان میدادین.
توی دانشگاه یه کتاب حجیمتر رو باید طی یک ترم بخونین و امتحان بدین. تازه اساتید خیلی خلاصه و سادهش میکنن و خیلی چیزها که تو اون کتاب (کتاب مرجع اون درس) هست رو ازتون نمیخوان.
در نتیجه در طول ترم باید درسها رو بخونین. دیگه با سیستم شب امتحانی تقریبا باید خداحافظی کنیم (به خودمم باید بگم...)
خلاصه که حواستون باشه یهو سرتون کلاه نره آخر ترم
صحبتی با دوستان ورودی ۹۴
و البته این حرفها رو عمری باشه سال دیگه همین موقع به بچههای ۹۵ خواهم زد...
دوستان عزیز، همشاگردیهای گرامی
انشاءالله که همیشه موفق باشید
یادتون نره شما دیگه سالبالایی هستید
به سالپایینیهاتون نباید تنبلی کردن و الکی غر زدن به عنوان بهانه رو یاد بدین
باید تلاش کردن و دانش جستن و متحد بودن رو یاد بدین
کاری که سالبالاییهای ما با ما و سالبالاییهای اونا باهاشون کردن رو با سالپایینیهاتون نکنید.
شما باید تشویقشون کنید نه تخریب
منتقل کردن این که دانشگاه چه اشکالات و کاستیهایی داره به بچههای سالپایینی، هیچ لطف و فایدهای نداره و فقط انگیزهشون رو برای تلاش و جنگیدن و بهتر کردن این دانشگاه میگیره و باعث میشه همگی بیشتر توی این باتلاق فرو بریم.
خرابتر شدن وضع دانشگاه هم یعنی کمتر شدن فعالیت دانشجوها و اساتید و این یعنی بیارزشتر شدن مدرکهامون...
چه قبول کنیم چه نکنیم همه دانشگاه آزادی هستیم
و متاسفانه معمولا نمرهی خوب آوردن با باسواد شدن در تناقضه...
معدل بالا چیز خاصی رو بهتون نمیده
فقط اگه بالای ۱۷ بشین میتونین بدون کنکور توی همین دانشگاه ارشد بخونین که دستشون درد نکنه..
پس سعی کنید باسواد بشین
به نظر من دانشجوی کامپیوتر باید تا ترم ۴ سعی کنه از هر درسی پروژه در بیاره و سعی کنه اطلاعات عمومیش رو خیلی ببره بالا
عوض این که عجله کنه برای پول درآوردن
چون این عجله میتونه باعث باسواد نشدن و تو یه سطحی باقی موندن بشه
من دارم به شما توصیه میکنم شما هم به سالپایینیهاتون توصیه کنین:
لطفا درسها رو رفعتکلیفی نخونین. جسارت کنین و کمی توش عمیق بشین. از یه جا به بعد خیلی شیرین میشه. لذت این که خودتون میتونین چیزی رو خلق کنین!
خانمها اکثرا از برنامهنویسی میترسن و ازش فرار میکنن. خانمهایی که نمیترسین! لطفا دست بقیه رو بگیرین! میدونین توی دنیا یه بنیاد به اسم #GirlsWhoCode وجود داره که کارش تشویق کردن خانمها به برنامهنویسیه؟
من و تعدادی از دوستام خیلی از وقتمون رو از ترم اول گذاشتیم برای کمک به فعال شدن بقیه
ولی همیشه دغدغهی فکریمون این بود:
آیا اینایی که داریم کمکشون میکنیم یه روزی میان جای ما و به بقیه کمک کنن؟ یا همین که خرشون از پل گذشت دیگه همه چیز رو فراموش میکنن؟
از اون موقع شد که به هر کس کمک کردم ازش قول گرفتم به بقیه هم کمک کنه...
ولی چند نفر عمل میکنن؟ خدا داند
خلاصه که
بذارین این فرهنگ خوب نسل به نسل بگرده و اون فرهنگ و انرژی منفی از این دانشگاه پاک بشه
همدیگه رو کمک کنیم...