نود و چهاریهای عزیز
بچههای نود و پنج رو شما باید راه بندازین و فعال کنینا!
اگه میخواین وضعیت دانشگاه...
حالا دانشگاه نه
گروه مهندسی کامپیوتر بگم...
اگه میخواین اوضاع گروه مهندسی کامپیوتر خوب بشه و بهش اهمیت داده بشه باید به دانشگاه نشون بدین که براتون اهمیت داره، نیومدین فقط یه مدرکی بگیرین و خلاص. این وقتی تحقق میتونه پیدا کنه که درسها خوب خونده بشن. ولی درسها وقتی خوب و باانگیزه خونده میشن که بچهها بفهمن چرا باید بخوننشون! و این وقتی اتفاق میفته که شما ایده تو فکرت باشه و در راه تلاش برای پیادهسازی اون ایده به صورت یک برنامه مجبور شی یه سری چیزا یاد بگیری که اتفاقا تو درسا هم باید بخونی! من خودم هر چیزی از رشتهام که تا حالا یاد گرفتم و بهم مزه داده همین جوری بوده. یه چیزی رو میخواستم درست کنم و توش سوالاتی برام پیش اومده. مثلا فک کنین همیشه دلتون میخواسته یه زبان برنامهنویسی طراحی کنین. اون موقع یه سری از درسا که خیلی وقتا فقط یه مشت درس حفظی به درد نخوره که باید صرفا پاس بشه براتون جالب میشه و جواب سوالاتتون رو میده!
تازه اون موقع است که بچهها به فعالیت و پروژه انجام دادن میفتن و این مکمل درسها میشه و اون موقع چیزی به اسم پژوهش و انجمن علمی معنا پیدا میکنه! و اون موقع دانشگاه مجبوره اهمیت بده به گروه مهندسی کامپیوتر
وقتی یه چیزی برند یه دانشکده میشه، کیفیتش مجبور میشه بره بالا. مثلا مسابقات روباتیک برند دانشگاه آزاد قزوینه.
و بر عکس (همون طور که اتفاق افتاده الان) بچهها متاسفانه همیشه ثابت کردن که براشون اهمیت زیادی نداره و اگه دانشگاه سیستمش اشکالی داره بچهها اون قدرا هم ازش ناراضی نیستن. بهشون اجازه میده غر بزنن و کمتر تلاش کنن. (اینرسی!)
و نتیجتا دانشگاه ما رفته رفته تبدیل به جایی شده که چون تو هیچ چیزی سرآمد نیست پس دلیلی برای سرمایهگذاری کردن روش وجود نداره و سازمان مرکزی دانشگاه آزاد خیلی به کیفیتش کاری نداره.
روی هم رفته میخوام بگم که آره دانشگاه آزاد خیلی اشکالات داشته و داره ولی این که هنوز ادامه داره و حتی تو بعضی چیزی بدتر شده دلیلش اینه که خود دانشجوهاش هم نخواستن درست بشه یا اگر خواستن هیچوقت متحد نشدن!
راه حل این مسئله کمک سال بالایی به سالپایینی از همون ابتدای ورود سالپایینیهاست. یعنی ۹۲ به ۹۳،۹۳ به ۹۴ و ۹۴ به ۹۵ و هر کس چیزی رو نمیدونست از سالبالایی خودش بپرسه